Virusi Marburg i lidhur me Ebolën vret rreth gjysmën e të infektuarve, por ka qenë fatale deri në 90 për qind të rasteve.
Tetë persona në Ruandë kanë vdekur nga një shpërthim i virusit Marburg dhe janë identifikuar 26 raste, sipas ministrisë së shëndetësisë të vendit.
Kjo është hera e parë që virusi Marburg, i cili ka një shkallë të lartë vdekshmërie dhe vjen nga e njëjta familje virusesh si Ebola, është zbuluar në vend.
Shumica e vdekjeve deri më tani kanë qenë në mesin e punonjësve të kujdesit shëndetësor, sipas ministrit të shëndetësisë Sabin Nsanzimana, dhe shumica e rasteve kanë qenë në kryeqytetin, Kigali.
Nuk ka asnjë vaksinë ose trajtim antiviral të miratuar për virusin Marburg, i cili shkakton ethe dhe simptoma të tjera të ngjashme me Ebolën, si ethe, lodhje, diarre dhe të vjella. Ai gjithashtu përhapet përmes kontaktit të drejtpërdrejtë me lëngjet trupore të njerëzve dhe sipërfaqeve të infektuara.
Vitin e kaluar, Tanzania dhe Guinea Ekuatoriale patën shpërthime të Marburgut që rezultuan në rreth 40 vdekje. Gana pa një shpërthim në vitin 2022 që vrau dy anëtarë të familjes.
Çfarë është virusi Marburg?
Sëmundja e virusit Marburg, e njohur më parë si ethet hemorragjike Marburg, është një sëmundje e rëndë, shpesh fatale te njerëzit.
Emrin e ka marrë sipas qytetit në Gjermani ku rastet e para u regjistruan në vitin 1967.
Sipas OBSH-së, ai transmetohet te njerëzit nga kontakti me lakuriqët e natës frutore, një mikpritës natyral i virusit, dhe më pas përhapet nga njeriu te njeriu përmes kontaktit me lëngjet trupore të njerëzve të infektuar, si dhe sipërfaqet dhe materialet e infektuara.
Simptomat fillestare fillojnë papritur, me temperaturë të lartë, dhimbje koke dhe lodhje, me dhimbje dhe dhimbje muskulore një tipar i përbashkët. Në ditën e tretë të sëmundjes, pacientët mund të vuajnë nga diarre, dhimbje barku, të përziera dhe të vjella.
Midis ditës së pestë dhe të shtatë, shumë pacientë zhvillojnë “manifestime hemorragjike” të rënda, që do të thotë gjakderdhje, me raste fatale që zakonisht përfshijnë një formë gjakderdhjeje, shpesh nga zona të shumta.
Pacientët mund të fillojnë të vjellin gjak ose ta shohin atë në feçet e tyre, por ata gjithashtu mund të rrjedhin gjak nga hunda, mishrat dhe vagina, sipas OBSH-së.
Në rastet fatale, vdekja zakonisht ndodh rreth tetë ose nëntë ditë pas simptomave fillestare.
Sa vdekjeprurës është virusi Marburg?
Është një virus jashtëzakonisht i rrezikshëm, me një shkallë mesatare të vdekshmërisë prej rreth 50 për qind – edhe pse kjo ka variuar nga 23 për qind në 90 për qind në shpërthimet e kaluara, në varësi të llojit të virusit dhe kujdesit mjekësor të dhënë.
Rastet e para të virusit u regjistruan në vitin 1967 në Gjermani – në Marburg dhe Frankfurt – dhe në Beograd, Jugosllavi (tani Serbi).
Këto shpërthime të hershme ishin të lidhura me punën laboratorike duke përdorur majmunët e gjelbër afrikanë të importuar nga Uganda.
Që atëherë ka pasur një duzinë shpërthimesh të tjera të mëdha, kryesisht në Afrikën jugore dhe lindore, me raste të raportuara në Angola, Republikën Demokratike të Kongos, Guinenë Ekuatoriale, Kenia , Afrikën e Jugut, Tanzani, Ugandë dhe tani Ruanda.
Çfarë po bëhet për të luftuar virusin Marburg?
Ndërsa nuk ka trajtime specifike për njerëzit e infektuar me virusin Marburg, një sërë terapish dhe vaksinash janë në zhvillim e sipër.
OBSH e rendit Marburgun midis patogjenëve që mund të shkaktojnë pandeminë e ardhshme, duke e bërë atë një përparësi kryesore për zhvillimin e vaksinave.
Në vitin 2023, OBSH mblodhi së bashku ekspertë për të vlerësuar kandidatët më premtues të vaksinave për të mbrojtur kundër sëmundjes.
Këtë verë, shkencëtarët në Universitetin e Oksfordit nisën provat e para me pjesëmarrës njerëz për të testuar një vaksinë Marburg./euronews/
